Turhal’ın 1965 yılındaki ve bu güne kadar
olan durumunu biliyorum.
Şehre girişte on yedi bin nüfusu olduğu yazıldı. Bu nüfusa
göre başka yerlerde görülmeyen çoklukta bisiklet olduğu gibi,
geniş sayılabilecek bir ana caddesi vardı.
Bisikletin haricinde, çok bakımsız bir taksi, bir elin
parmaklarından fazla olmayan özel binek arabasına karşılık,
zamanın ihtiyaçlarını karşılayacak pikap, kamyon, traktör ve
römorku vardı.
1974 Belediye Meclisinde:
‘’ Anadolu’nun bütün şehirleri bir ana cadde boyunca uzayıp
gelişiyor. Turhal’da öyle. Üstelik Turhal’ın tek ana caddesi
üzerinde manevra yapan tren gibi dezavantajı var. İkinci bir
ana cadde için, zaman geçirmeden, gerekli girişimde bulunarak,
üzerinde tren manevrası olmayan caddeye kavuşmak lazım.’'
Dedim. Konuşmamı yaparken, başta rahmetli başkan olmak üzere,
belediye meclis üyelerinin, hayretle beni dinlediği gözümün
önünden gitmiyor. Böyle geniş caddesi olan ilçe var mı ? Ne
gerek var ikinci caddeye diye düşünüyorlardı.
Belediye başkanımız sayın Duran Evren’in ilk icraatlarından
olan tren yolu alt geçidi, şapka çıkarılacak ileri görüşlüğün
örneğidir.
Aradan otuz sene geçmeden, caddenin bir tarafından diğer
tarafına geçmek marifet haline geldi.
Yayaların, bisikletlilerin, motosikletlerin; Trafik kuralları
yükümlülüğü yokmuş gibi davranmaları, işleri tamamen
karıştırıyor.
Trafik görevlileri de, onların bu durumuna, sanki göz
yumuyorlar.
Bu konu hafife alınmamalı. Zaman ilerledikçe nüfus daha
çoğalacak, karmaşa da daha artacaktır. Allah korusun, sakat
kalma ölüm gibi sonuçlar gündeme gelmeden alt yapıyı
güçlendirmek lazım.
Trafiğin alt yapısı, sadece yollar, trafik lambaları, trafik
işaretleri değildir. Trafik bilgisinin trafik terbiyesinin,
gerekli sorumluluğun, vatandaşlar tarafından kabul görmesi de,
alt yapının önemli parçasıdır.
En güzel günler sizlerin olsun / İlhan ÇENESİZ
|